පවතින රාමුවෙන්
පලා යනු බැරි හෙයින්
රඟන්නට සිතුයෙන්
වේදිකාවට පැමිණියෙමි............
කෙල්ලක් නිසාවෙන්
නොබිඳෙමින් නොවැටෙමින්
සෙමෙන් මුත් තිර ලෙසින්
රැඟුම මා ඇරැඹීයෙමි.............
රිද්මය නොනසමින්
පා තබා පැකිලෙමින්
සිටියදී රඟමින්
තාලය වැරදුනි..............
කරනු කිසිත් නැති හෙයින්
බැස යන්න සිතමින්
සිත මගේ සැලෙමින්
සිත මගේ සැලෙමින්
අවට බැලීමි.............
අඬමින් වැලපෙමින්
අඬමින් වැලපෙමින්
ජීවිතය පරදිමින්
බැස යාම පහසුවෙන්
කරන්නට නොසිතුණි...........
කෙසේ හෝ දිනමින්
අවසන හිනැහෙමින්
නරඹන්නන් කෙරෙන්
යන්නට සිතුවෙමි............
මගේ ම ආරකින්
රිසි සේ රඟමින්
යම් දිනෙක මා ඉතිං
ඒ රැඟුම නිම කරමි.................
No comments:
Post a Comment