"ආල වඩන යන තේරුම බෝසත් කම සකි"

ජිවිතේ හරිම පුදුමාකාරයි. අපි හිතන දේවල් නෙමෙයි අපිට අත්විඳින්න වෙන්නේ හැමවෙලේම..... පතන්නේ එක දෙයක්..... ලැබෙන්නේ තව දෙයක්..... ආදරෙත් එහෙමයි..... රජ මැදුරේ ඉඳන් පාරේ ඉන්න හිඟන්නා දක්වාම හැමෝම හැමදාමත් ආදරේට මේ තරම් ආදරේ කරන්නේ ඇයිද කියල මං තාමත් හිතනවා..... ටෝල්ස්ටෝයි ගේ පරම්පරාවේ ඉඳන් ඉඳන් අපේ පරම්පරාවේ සුමිත්‍රා රාහුබද්ධ, සුනේත්‍රා රාජකරුණානායක දක්වාම නේක කතුවරයෝ මේ ගැන එදත් ලිවුවා.... අදත් ලියනවා..... හෙටත් ලියවේවි..........

'ජිවිතේ කවියක් - ආදරේ එහි සොඳුරුතම වදනක්' කියලා නන්දා මාලිනී වරක් කියන්න ඇත්තේ ඒක සදාතනික සත්‍යයක් නිසා වෙන්න ඇති.....

ඒත් ආදරයක් අහිමි වුණාට පස්සේ දැනෙන විරහව මොන තරම් ශෝකී ද.... ජිවිතේ පුදුමාකාර හිස් බවක් දැනෙන්නේ ඊට පස්සේ..... සමහරු අඬනවා.... සමහරු වැළපෙනවා...... තවත් සමහරු තමන්ටම අවේණික විදියට ඒ දුක දරාගන්නවා..... කවි... කතා... ඔය ඕනෑම දුක්බර නිර්මාණයක් ඇතුළේ සැඟවිලා තියෙන්නේ කාගේ හරි කෙනෙක් ගේ දුකක්..... කොහොම වුණත් මොනවා වුණත් මිනිස්සු විදියට අපිට ඒ හැම අත්දැකීමකටම මුහුණ දෙන්න වෙනවා......

ඉතින් ඒ වෙලාවට ‘වියෝ වූ පසුවයි දැනෙන්නේ ප්‍රේමයේ අබිමන්’ නොකියා වෙන මොනවා කියන්නද...... 

ඊටත් වඩා ඒ ආදරේ කවදාවත් අනිත් කෙනාට නොකියපු ඒක පාර්ශවිය ආදරයක් වුණාම......... හැමදාමත් පැත්තකට වෙලා අනිත් කෙනාව සතුටින් තියන්න හීන මවාපු ආදරයක් වුණාම...... අයිති කරගන්නේ නැතුව දැක සැනසෙන ආදරයක් වෙලා තිබුණාම......... අන්තිමේදී තමන්ට ඒක අහිමි වෙලාම ගියා කියලා දැනගත්තාම හිතට දැනෙන අත්දැකීම මොනතරම් නම් වේදනාකාරීද......

‘එක් පෙති මලක් විය නුඹ මගේ අත් දෙකට - නෙලා නොගත්තේ මගේ බෝසත් කමට’ කියලා කියනවා මිස තවත් මොනවා නම් කියන්නද එහෙම වෙලාවක.......

මෙහෙම ආදරයක් අහිමි වුණාට පස්සේ ටිකෙන් ටික හදාගන්න හිතට ආයෙමත් ඒ මතක වද දෙනකොට.... තව දුරටත් හිමි නැති දෙයක් ගැන දුක් වෙලා පලක් නෑ කියල තමන්ගේම හිත සනසවා ගන්නකොට...... 

'මට මගේ නොවන මගේම ආදරයක් තිබුණා' කියලා වෙන්න ඇති හැමෝම හිත හදාගන්නේ.......

ඒත් ඒ ආදර කතා ඔක්කොම අපේ ජිවිත වලින් ඈත් කරලා දාලා ආයෙමත් හිත හදාගත්තාම මොනතරම් සුවිසල් ලෝකෙක වුණත් ඒ අය නැවත නැවතත් තමන්ගේ ජිවිත අසළටම කැරකිලා එද්දී හිත මොනතරම් නම් අසරණ වෙනවද....... ආදරේ නොකර හොඳම යාළුවෙක් වගේ ලඟින් ඉන්න වුණාම................

' ආල වඩන යන තේරුම බෝසත් කම සකි '

කිවුවට අපි ආදරේ කරන මිනිස්සු සදහටම අපෙන් ඈත් වෙලා යන බව දැන දැනම වෙනසක් නැතුව ආදරේ කරන්න නම්....  ඒ ආදරේ නොපෙන්නා හොඳ යාළුවෙක් වගේ ළඟින් ඉන්න නම්........ හැබෑවටම හිතට පුදුම ශක්තියක් තියෙන්න ඕනි නේද........