මුවා වී කඩතිරට
දියකුස ම බලන විට
දුටිමි මම ප්රමදා ව
විලස හිස් බඳුනක් ව
වෙහෙසිලා බිඳෙන් බිඳ
අයෙක් පුරවයි සිලිල
පැමිණ තවෙකෙක් එවිට
පල ගනී ඒ සිලිල
අන්තයේ පැමිණෙනා
නාඳුනන්නෙක් සෙමින්
බිඳ දමයි ඒ බඳුන
සම්මතය කියා එය
නොහැකි මුත් සිඳින්නට
ඒ කටුක සත්තාව
අවැසි මට පළමුවෙන්
මුදන්නට කඩතිරය........
No comments:
Post a Comment