දවසින් දවස වියපත් වන
වසරින් වසර පරිණත වන
තුරුළු කර ආදරෙන් හිස සිඹින
ඒ දයාබර සෙනෙහස දමා යන්නේ කෝම...
ළපටි කල මගේ මුළු ලෝකයම වූ ඔබ
දැන් මගේ ලෝකයෙන් කොටසක්ව ඇති විට
බිය දැනෙයි නිරතුරුව මා හදට
මා ඔබෙන් ටිකෙන් ටික දුරස් වනවා වත් ද.....
හැකිනම් ඉන්න තුරුළු වී
කුඩාවෙක් විලස හැමදාම
මුළු ලොවම ඔබ දෑසින් බලා
මියෙන්නට
ඔබ තුරුලේම........
No comments:
Post a Comment