සරසවි සැමරුම් 02

බෝඩිමක් සොයමින්.........

දවස ගෙවිල ගියා.... ඔක්කොම උත්සව ඉවරයි වගේ.... හැබැයි හැමෝගෙම හිතේ ලොකු බරක්..... මොකද hostel ලැබුණේ ඉල්ලපු අයගෙන් හරිම අඩු ගාණකට..... ඉතුරු හැමෝටම බෝඩින් සරණ තමා..... department ceremony එකේදී මගේ ලඟින් හිටපු සිංහල girl හදිස්සියේ වත් ඕනි වුනොත් කියලා මගේ phone number එකත් ඉල්ලගත්තා.....

තාත්තයි අම්මයි මායි බෝඩිමක් හොයන්න කියලා campus එකේ entrance එකට එද්දි මෙන්න මේ girl එයාගේ අම්මත් එක්ක අයෙමත් අපි ඉස්සරහ..... එයාලා ඒ වෙද්දී තැනක් හොයාගෙන.... අපිටත් එතනට යන්න පාර කියල එයාල ගියා..... ජීවිතේ පළවෙනි වතාවට බෝඩිමක් බලන්නේ..... අනේ මංදා..... හොදද නැද්ද කියන්න මං කලින් බෝඩින් දැකලා නෑ නේ....

ඒත් අප්පා කොහොම ඉන්නද මේ කූඩුවේ.... අනිත් අතට හැමතැනම මේ වෙද්දී ළමයි අරං ලු.... ඕනි එකක් කියල අපිත් advance එකක් දීල ආවා... ඔය අතරේ අපේ අම්මලා එක්ක උදේ හිටපු තව family එකකටත් අපි මේ බෝඩිම ගැන කියල එයාලත් ඇවිත් advance දුන්න.... කමක් නෑ... එක batch එකේ 3ක් ම දැන් මෙතන ඉන්නවනේ.... අපි හිත හදාගත්ත..... ඒ වුණාට කාටවත් හිත නෑ ඒ කුකුල් කොටුවෙ ඉන්න....

මේ හැමදේම වුණේ සිකුරාදා.... ඊළඟ සඳුදා උදේම අපි campus ආවා බඩු මුට්ටු පොදි බැඳගෙන සිව් වසරක සරසවි ජීවිතය අරඹන්න හිතාගෙන.....  

අපිව campus එකට දාල අපේ ගෙවල් වල අය අයෙමත් බෝඩින් සෙවීමේ මෙහෙයුම ඇරඹුවා.... අපේ වෙලාව හොඳයි වගේ.... campus එක පේන දුරින් තිබුණු නිසංසල බෝඩිමක 4 දෙනෙක් ගේ room එකක් අපි 3 දෙනාට හම්බුණා..... 4 වෙනියා ඒ වෙද්දි final year එකේ හිටපු අක්ක කෙනෙක්.... බෝඩිම හොඳයි වගේ..... කෙල්ලෝ 12 ක් ඉන්නවා.... පාළුවක් නෑ වගේ.... හැබැයි අම්මලා ට නම් අපිව දාල යන්න බෑ වගේ.... මොනා කරන්නද..... අද නැතත් කවදාහරි දාල යන්න වෙනවනේ..... උපදෙස් කෝටියක් විතර දීල හැමෝම යන්න ගියා......