සමුගන්නට ළඟයි සරසවි මව්නි ගරු.....

පියමැන්නෙමු දිනෙක මේ පින් බිම වෙතට
උගතිමු දිනෙන් දින ලෝකය දකින්නට
අවසන් වසත් එළඹී නොදැනිම හිතට
දෙවියනි මා උගත්තේ කවි ගොතන්නද.... 

සෙමෙස්ටරෙන් සෙමෙස්ටරය ගෙවී ගියා
විෂයෙන් විෂය අපි හෙමිහිට ඉවර කළා
field visit.. site visit.. TRIP වූවා
කොයි හැටි වෙතත් අපි රට තොට සැරිසැරුවා....

Assignment එක පිට එක ගොඩගැසුණේ
Group work ඒ අතරට සෙට් වූයේ
Model නිසා රෑ තුන්යම නිදිවැරුවේ
සිවු වස ගෙවෙන තෙක් අපි දින සති ගැන්නේ...

Lectures ගියේ පසුපස පෙළ අල්ලන්ට
සැරිසරුවේ කවි කොළ එහි හතර කොණ
Book review අවසන් වූ වෙලාවට
නිවන් ගිය විලස දැනුණේ හිත් කොනට...

දන්නේ මොනවාද නොදන්නෙ මොනවාද
සෙව්වේ විභාගය ආ විට කට ලඟට
කුප්පි disscussion දමලා එක දිගට
ගොඩදැම්මා අපි අවුලක් නෑ හිතට..

Project work කියමින් අපි හතර වටේ
Data collect කළ හැටි මතකයට නැගේ 
ඇනුණු විටදි බොරුවක් හෝ කියමින්නේ
බෑ කිවු presentation අපි ගොඩදැම්මේ....

Match, trip, පැදුරු පෙරළෙනවා මතක පොතේ
Going down නැහැ අමතක වී යන්නේ
කැම්පස් ටී ෂර්ට් විකිණූ විලස ගොඩේ
මතකෙට නැගෙන විට නොදැනිම සිනා නැගේ

Social work කියමින් පාසැල් හැදුවේ
පොඩි උන් සොයා ගොස් සෙල්ලම් බඩු බෙදුවේ
මළගෙදරක ආරංචිය ලද විගසේ
නයිටක් ගසන්නට සැම එක් රොක් වූයේ...

සිව් වසරක් ගතව ඇවිදින් මොරටුවට
අද ඊයෙ වගේ දැනෙනවා හදවතට
පුරවර රඟමඩල මත රඟපාන්නට
ආයෙත් කිසිදිනක අවසර නැත අපට.........