'මං ලයිබ්‍රරි යනවා'..... ඒ මගේ උත්තරේ....
කැමැත්තක් කරන්න..... අම්මල කිවුව.... මං ඉතින් යාළුවෙකුත් හොයාගෙන සතියට දවසක් පුස්තකාලෙ යන්න ගත්ත.....
උදේ 9 වෙද්දි එක library ය කට යන අපි එතන තියෙන සතියේ පත්තර ඔක්කොම කියවලා පොතුත් අරං අනිත් එකට යනවා.... එතන තියෙන ටිකත් කියෝලා තමයි පොත් තෝරන්නේ.....
මුලින් මුලින් මං තේරුවෙ හැමදාමත් ආස කරපු පරිවර්තන තමයි..... ඒත් මගේ යාළුව කියෙවුවෙ නවකතා.... ඉතින් මටත් ඕනි වුණා නවකතා කියවන්න..... දැන් ඉතින් සතියට 8 ක් විතර කියෝනව.... මාරුවෙන් මාරුවට නවකතා සහ පරිවර්තන.... මගෙ පොත් 4 යි.. යාළුවා ගේන පොත් 4 යි... හැබැයි අවුලකට තියෙන්නෙ මං මේ ඔක්කොම ඊලඟ සතිය වෙන්න කලින් කියෝන එක තමා.... මං ඒකටත් විසඳුමක් හොයාගත්තා.... එහා ගෙදර අක්කා ගෙන් ඉල්ල ගත්ත මල් පත්තර කන්දරාවකුත්.....
අනේ දෙවියනේ එහෙමත් කියවිල්ලක්...... පොත් සිය ගානක්..... මල් මල් හීන ලෝකයක්.....
මාස ගානක් ගත වුණා... A/L පටන් ගන්නත් ලං වුණා..... සුපුරුදු පරිදි මං library එකේ නවකතාවක් හොයනවා..... මේ වෙද්දි මට කියවන්න පොත් නෑ...
library එකේ සර් ට බලා ඉඳල ඇතිවෙලාද මන්ද අන්තිමේදි මෙහෙම කිවුව.....
'දැන්වත් ඉගෙනීමට අදාළ පොතක් ගත්තොත් හොඳ නැද්ද ළමයො....'
ලැජ්ජාවයි... මගෙ අත මටත් නොදැනීම ලඟ තිබුණු සාහිත්‍ය පොතකට ගියා.....
"සිංහල කාව්‍ය රසය"
එදා මෙදා තුර මං තාමත් පුස්තකාලෙකින් නවකතාවක් ගෙදර ගෙනත් නෑ... කොහොමටත් කියවපු නවකතා තොගේට මට ඒක එපා වෙලාම ගියා....
හැබයි ඉතින් එදා ඒ සර් කියාපු වචන ටික අදත් මගේ හිතේ නොමැකෙන මතකයක් වෙලා රැඳිලා තියෙනවා......
No comments:
Post a Comment