අපුර්වා.....!!!!
ඈතින් ඇහුනු ගැහැණු කටහඬටත් එක්කම බෝලයක් මන් ඉස්සරහට ආවා....
පුංචි කොන්ඩයක් බැඳපු කෙලි පැන්චියක් මන් ඉස්සරහට දුවගෙන එනවා දැකපු මම බොලේ අතට ගත්තා....
“පරිස්සමින්.....”
ඔලුව අතගාලා බොලේ කෙල්ල අතට දීලා මම ආයෙමත් මගේ ගමන පටන් ගත්තා....
ඒත් මතකය.....
එක දිගින් දිගටම යන්නේ ආපස්සට.....
“කවදහරි දවසක අපි බබෙක් ගෙනාවම එයාට අපුර්වා කියලා නම තියමු”
කාලෙකට කලින් සිද්ධ වුනු කතාවක මතකය හිත පතුලේ දෝංකාර දෙන්න ගත්තා.... අවුරුදු ගණනාවකට කලින් අඳුරගත්තේ....... අවුරුදු ගණනාවකට කලින් ලඟින් හිටියේ..... අවුරුදු ගණනාවකට කලින් ඈත් වෙලා ගියේ.... ඒත් තාමත් “හදේ කොතැනක හෝ හිඳී ඔබ නිදා නොනිදා මෙන්”.............................
මාතරින් පටන් අරගෙන කොළඹින් ලියවුණු කතාවක අපූරුව.....
අතේ සතේ නැතුව හැතැප්ම ගාණක් ඇවිද ගිය මතකය.... ඒ මග දිගට කතා කරපු හිනාවුණු මතකය..... අනාගතේ ගැන මවපු අහස් මාළිගා..... එකින් එකට ටෙලි සිත්තමක් වගේ හිතේ මැවෙනවා.....
“අත්වැල් බැඳගෙන මංමාවත් දිග
ඔහේ ඇවිද ගිය කාලය මතකද
පුංචි ළදරියක් වගේ හුරතලෙන්
ඔබ හිනැහුණු ඒ කාලය මතකද......”
දුර ගමනක් එකට යන්න අපිට ඉඩක් නොලැබුණේ වාසනාවටද අවාසනාවටද කියන්න මම දන්නේ නැහැ.... ඒත් ඒක අවසානෙදි වසර කිහිපයක ආදරණීය මතකයක් පමණක් බවට නම් පත්වුණා..... දුකක් නැහැ.
“කොහේ හෝ නුඹ නතර වී - කාට හෝ ජිවිතය දී
තුටින් නම් මට ඒ ඇතී - නුඹ මගේ නොවුනට කම් නැති.....”
නුඹ නැවතුනු බව මම දන්නවා.... මට තාම නවතින්න හිතක් නැති බවත් මම දන්නවා..... ඒත් දවසක මමත් නවතීවි....
ඔව්.
කොහේ හරි...... මගේ හිත නවතින තැනක......
No comments:
Post a Comment