මද සුළඟක් වී දසත හමන්නට
රොන්සුණු තවරා ගත දැවටෙන්නට
සිහිනයක් දුටිමි තනිය මකන්නට
වසන්ත සමයක, පෙර දී කලකට
සුළි සුළඟක් වී සැඩව හමන්නට
ලෝකය උඩු යටිකුරු කරලන්නට
කාටත් පල නැති වාසුළි වන්නට
වසන්තයේ අග, සිතක් සිතුණි මට
පළමුව මදනල වාසුළි වන්නට
තවත් වතාවක් සිතා බලන්නට
මල් උයනේ සිරි අසිරි විඳින්නට
රහසක් කිවේ, සමනලයෙකු මට
දහසක් මල් පෙති ලොව පුබුදන්නට
සහසක් රොන්සුණු ගත දවටන්නට
ගත දැවටී වත සෙමෙන් සිඹින්නට
වසත් සුළඟ වන්නද මම නුඹ හට.........
No comments:
Post a Comment